این مقاله عوامل تأثیرگذار بر ناکامی صنعت ایران در همگامی با توسعه پایدار را بررسی می‌کند. با استفاده از مفهوم "دیابت ساختاری"، چالش‌ هایی چون نبود سیستم‌ های مدیریت مدرن، فشارهای سیاسی و محلی، و استفاده ناکافی از داده‌ های تحلیلی تحلیل شده‌اند.